Op bezoek bij… Sccsschl 3.0 in Wolfersveen
door: Ellen de Haan, onderwijsadviseur
Eerst relatie, dan prestatie. Maar je durf je dat wel aan?
Niet loslaten maar anders vastpakken.
Op bezoek bij Sccsschl 3.0 in Wolfersveen
Vandaag ben ik op bezoek bij Sccsschl 3.0 in Wolfersveen (Zelhem). Een school waar het leren zichtbaar wordt gemaakt door de muren, de ruimtes, de verhalen van kinderen. Waar talenten gevoed worden. Dat vraagt lef. Lef om voluit te vertrouwen op competente kinderen. Op het eigenaarschap van kinderen op hun eigen ontwikkeling. Het leren wordt hier teruggegeven aan de kinderen zelf.
Jetske en Isa leiden mij rond in hun school.
"Dit is het informatiebord waarop we kunnen zien wanneer er welke instructielessen zijn en voor wie.’"
Ik vraag hen:"Dus je bepaalt zelf of je wel of niet aansluit?’"
Jetske en Isa: "Ja, het wordt niet gecontroleerd.’"
"Maar slim is het niet wanneer je niet gaat en het wel nodig hebt..."
Zichtbaar maken
Overal hangen de doelen (inzichten-kennis-vaardigheden) van de kernconcepten en is er een vragenwand waarop kinderen hun nieuwsgierigheid, hun vragen, hun antwoorden en hun onderzoeksproces met elkaar kunnen delen. Samen kennis construeren. De ruimte is hier de pedagoog. Er is een stilteruimte, diverse instructiewerkplekken, een atelierruimte, een buitenwerkplaats, een bibliotheek en een Engelse hoek. In het restaurant eten en drinken kinderen samen of alleen. Er valt hier echt wat te kiezen voor kinderen.
Prettig hoorbaar ‘detail’
Aan het einde van de ochtend - het is een erg warme dag en kinderen mogen eerder naar huis - klinkt er door de hele school een mooie melodie. Geen harde schoolbel of zoemer; maar een rustgevend muziekje dat in alle ruimtes te horen is. Het sluit de dag af en laat kinderen en hun leerkrachten rustig hun gezamenlijke dag afsluiten. Wat een respectvolle en waardevolle afsluiting van een dag.
Eerst relatie, dan prestatie: maar durf je dat wel aan?
Wanneer je investeert in een goede relatie met kinderen met ouders en met elkaar; wanneer je elkaar vertrouwt, echt ziet en met elkaar deelt wat je belangrijk vindt, ziet prestatie er anders uit. Het leren is van kinderen zelf. Het toeleiden en faciliteren om dat zo goed mogelijk te kunnen doen is een rol van de volwassenen. Je werkt nu eenmaal ‘beter’ en leren heeft meer aantoonbaar een groter effect, wanneer je iemand vertrouwt. Wanneer je in een betekenisvolle context mag laten zien wat je kunt. Of bijna kunt.
Niet loslaten, maar anders vastpakken.
Wat gebeurt er wanneer ik samen met kinderen het onderwijs ga inrichten en ik durf te vertrouwen op het leren en de competenties van kinderen? Leren kent zoveel verschillende verschijningsvormen. Loris Malaguzzi heeft het in zijn gedicht over ‘de 100 talen van kinderen.’ Ik heb ontdekt dat het allereerst iets vraagt van mijn eigen mensbeeld. Van mijn zichtbare en onzichtbare overtuigingen over leren en ontwikkelen. Over de visie die ik als professional heb op mijn rol. Op mijn taak, verantwoordelijkheid en mijn ( beperkte) invloed.
Dialoog
Wat een mooie dialoog om met het team te voeren: hoe doen wij ertoe voor kinderen? En op welke momenten (vooral)? Hoe kunnen we het leren van kinderen en ons onderwijs anders vastpakken?
Isa en Jetske vragen me of ik na afloop nog zin heb in koffie en schenken deze voor mij in. Echte gastvrouwen; van nature competent. Bedankt voor het vertellen van het echte verhaal.
Relevante links
- Thinking for Learning
- Anja, dank voor de gastvrijheid (https://www.gelderveste.nl/scholen/sccsschl-3.0)
Meer weten?
Heeft u vragen of suggesties? Of wilt u meer informatie? Neem dan contact op met Ellen de Haan (onderwijsadviseur) via 06 24 91 23 71 of ellen.dehaan@ijsselgroep.nl