Ontwikkelen van passend onderwijs: eerst anders denken, dan anders doen

Al in 2020 publiceerde de onderwijsraad het rapport ‘Steeds inclusiever’. Iedereen wil dat kinderen zo thuisnabij mogelijk onderwijs krijgt. Dat kinderen in de eigen omgeving vriendjes en vriendinnetjes hebben en ‘erbij horen’. Aan de andere kant groeit het besef dat de stelling dat het onderwijs volledig ‘inclusief’ moet zijn, zeker op korte termijn niet haalbaar is, misschien wel nooit. Maar dat het langzaam wel inclusiever kan, die overtuiging groeit.

Passend onderwijs is dus niet ‘mislukt’. En toch? Steeds meer kinderen hebben een label. Depressief, ADHD, dyslexie en nog veel meer. En het aantal neemt snel toe. Hoe kan dat? Is dat terecht? Waarom zijn er steeds meer kinderen met dyslexie, ADHD en angststoornissen? Hoe ontstaan die labels en heeft een school daar invloed op? Wat kunnen scholen zelf doen om anders te kijken en om te gaan met de onderwijsbehoeften van kinderen?

Passend onderwijs is een mindset. Een manier van en naar kinderen kijken. Daarom is het goed even stil te staan bij passend onderwijs. IJsselgroep denkt samen met jou na over het terugdringen van labels en de mogelijkheden die scholen hebben om zelf invulling te geven aan anders omgaan met kinderen met een label. De bijeenkomst zal bestaan uit het gedachtengoed van Laura Batstra, Sanne Bloemink, Bert Wienen, Trudy Dehue, Dirk de Wachter en Paul Verhaeghe. Het zal gaan over de DSM en over ADHD, maar ook over praktisch slim.

Het gaat over normaliteit en ook over andere afwijkingen.